English Version
English

نمایندگی خانم های مسافر



  باکس جستجو

 
Data pager

قبل از کنگره ،مدام جملات ناامیدکننده در سرم تکرار می‌شد که همین سبب بدتر شدن حالم بود.(نمایندگی شیروان)

راهنما مسافر فاطمه در مورد دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳گفتند:از نظر من این وادیِ امید و انگیزه است.

مهم‌ است که ظرفیت خودم را بشناسم که همان خودشناسی است و ما با آموزش‌های کنگره، به آن می‌رسیم.(گنجعلی خان)

اسیستانت محترم مسافر مونا در مورد دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌کردن » روز چهارشنبه ۲۹ فروردین‌ماه ۱۴۰۳گفتند:در ارتباط با افراد، شناخت ظرفیت آنها بسیار مهم است.

برای انسان‌های دردمند مانند خودم که احتیاج به امید و انرژی دارند،مفید واقع شوم، الگو باشم و خدمت کنم.(نمایندگی رز)

مسافر فهیمه در مورد دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳گفت:فکر می‌کردم دیگر دنیا تمام شده است و آرزوی مرگ می‌کردم.

بزرگترین مسؤولیت یک سفر اولی ،برعهده خود اوست، مسئول رهایی و سفر خود.(نمایندگی میخک)

مسافر زری راهنما در مورد دستور جلسه "ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌کردن" روز دوشنبه ۲۷ اردیبهشت‌ماه گفتند:انسان تنها موجودی است که می‌تواند ظرفیت خود را افزایش دهد.

وقتی به مرحله انسانی می‌رسیم، ظرفیت می‌تواند افزایش یابد، و این کار میسر نیست، مگر با افزایش دانایی‌ (نمایندگی کاسپین)

مسافر خاطره راهنما روز جمعه 31 فروردین 1403 در مورد دستور جلسه گفتند: اگر مسئولیت‌هایم را پذیرفتم و به‌درستی انجام دادم، ارتقا پیدا می‌کنم و ظرفیتم برای پذیرش ...

این وادی به سفر اولی می‌آموزد که او با ارزش است و باید قدم‌هایش را برای درمان، محکم‌تر و استوارتر بردارد.(نمایندگی یاس)

راهنما مسافر مرجان در مورد دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳گفتند:در سفر اول بسیار ناامید بودم و حال خوبی نداشتم.